Η Ελληνική Κυβέρνηση επιλέγει να επιβάλει συντελεστή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική παιδεία καθώς, κατά τη λογική της, το κόστος θα το επωμιστούν οι «προνομιούχες οικογένειες». Όμως, πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και φροντιστήρια παρέχουν ενισχυτική διδασκαλία ή πιστοποιητικά εξειδίκευσης τεχνικών και άλλων ειδικοτήτων σε πολίτες που καθόλου δεν μπορούν να χαρακτηριστούν προνομιούχοι και δεν έχουν πρόσβαση στις δημόσιες εκπαιδευτικές υποδομές.
Η φορολόγηση αποτελεί εθνική αρμοδιότητα και η Επιτροπή δεν μπορεί να επιβάλει ή να υποδείξει φορολογικά μέτρα.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη κυβέρνηση, θα μπορούσε να αποφευχθεί ο φόρος στη παιδεία, εάν υπήρχε κάποιο αντίστοιχο ισοδύναμο.
Ένα σαφές ισοδύναμο προκύπτει από τα έσοδα των καταστημάτων ηλεκτρονικών παιχνιδιών VLTs, η ρύθμιση για τα οποία έχει υπογραφεί και παρά ταύτα δεν ενεργοποιείται εξαιτίας της διαφωνίας που προκύπτει μεταξύ του ΟΠΑΠ και της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ). Τα έσοδα που θα μπορούσε να έχει άμεσα το κράτος από την ενεργοποίηση του project υπολογίζονται στα περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που θα ανέστελλε αμέσως την ανάγκη φορολόγησης της παιδείας.
Ερωτάται η Επιτροπή:
Η επιλογή για τη φορολόγηση της παιδείας και η μη ενεργοποίηση του άμεσου ισοδύναμου των VLTs βαρύνει την Επιτροπή ή την Ελληνική Κυβέρνηση;
Ποια θα είναι η στάση της Επιτροπής όταν, ενώ υπάρχουν προφανείς δυνατότητες εσόδων, η κυβέρνηση θα επιλέγει νέα υφεσιακά φορολογικά μέτρα;