Μέχρι και την ψήφιση του νόμου 4334/2015, τα φροντιστήρια όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, εκμάθησης ξένων γλωσσών και ηλεκτρονικών υπολογιστών απαλλάσσονταν από την καταβολή ΦΠΑ. Αυτό άλλωστε προέβλεπε και η Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου της ΕΕ (άρθρο 132). Μετά την ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου, η απαλλαγή παύει να υφίσταται και ο συντελεστής ΦΠΑ ορίζεται σε 23% στη φορολογητέα αξία. Είναι προφανές ότι το παραπάνω μέτρο θα προκαλέσει αύξηση των διδάκτρων, καθιστώντας έτσι απρόσιτη την πρόσβαση στην εκπαίδευση (κοινωνικές ανισότητες).
1. Εάν κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων λήφθηκε υπόψη η Οδηγία 2006/112 και παρόλα αυτά επιβλήθηκε, δεν πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του ενωσιακού δικαίου και του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος κάθε πολίτη στην παιδεία;
2. Πώς εξηγείται ότι για τις άλλες χώρες της ΕΕ (Κύπρος, Γαλλία, Ιταλία) συνεχίζει να εφαρμόζεται η Οδηγία και οι υπηρεσίες εκπαιδευτικού χαρακτήρα απαλλάσσονται από το ΦΠΑ;
3. Σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών, εξαιρούνται από την επιβολή ΦΠΑ όλα τα ιδιαίτερα μαθήματα όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως γνωστικού αντικειμένου. Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της αδήλωτης εργασίας, η οποία πιθανολογείται πως θα αυξηθεί μετά την εφαρμογή του παραπάνω μέτρου, επιφέροντας έτσι τα αντίθετα αποτελέσματα στα κρατικά έσοδα;